Kuzey Anadolu Kalkınma Ajansı
1 kg. Kaburgadan sıyrılmış et
200 gram Arpacık (Kuru) soğan
İstenilen Miktarda Kuyruk yağı
Tuz
Su
Taş fırın iyice beyazlaşıp tava gelinceye kadar yakılır.
Ateşler kor olup üzeri küllenince köz bir tarafa toplanıp fırının içi temizlenir.
Daha sonra öküz etinden yoksa dana etinin kaburga tarafından seçilen etler kuşbaşı doğranıp biraz kuyruk yağıyla beraber çömleğe konup fırına verilir ve iyice kavrulur.
Kavrulan et fırından alınıp küçük cabalara dağıtılır.
Varsa arpacık soğanlar bütün olarak cabalara yeterince konur (Arapacık soğan yok ise bir baş soğan büyüklüğüne göre 4-6 parçaya ayrılarak her bir cabaya 1 parça konur).
Daha sonra cabaların aldığı kadar su ilave edilir ve fırına sürülür.
Fırının ağzı kapatılır.
Cabalar, yemeğin üzeri kızarıncaya kadar fırında tutulur.
Üstü kızaran yemek caba içinde sıcak servis edilir.
Not: Bozkurt Cöbüsü olarak bilinen bu yöresel lezzetin ne zaman yapılmaya başlandığı bilinmemektedir. Fakat bizim bildiğimiz Pazar Yeri (diğer bir adı da Perşembe olan Bozkurtun pazarı) Perşembe günü kurulduğundan bütün çevre ilçeler ve köylerden gelenler Perşembede buluşur ve alışverişlerini yaparlar. Alışverişini bitiren halk bu yemeği tercih ederek karınlarını doyurur. Güvecin özelliği yaylalarda yetişen hayvanların etlerinden yapılmasıdır. En önemlisi ve meşhur olanı taş fırında köz ateşinde piştiği zaman bütün çarşıyı kaplayan kokusudur ki, insanları cezbeder. Bu kokuyu duyan insanların iştahı kabarır kendilerini güveç yemeye mecbur hissederler. Perşembe pazarının güveci o kadar hoş ve sadedir ki başka katkı malzemesi olmadan etin kendi lezzetinden oluşmaktadır. Yerli halk cabayı kalmaz diye Çarşamba gününden fırıncılara yazdırır. Ertesi gün de ayrılan güvecini sabah saatlerinden başlayarak yemeye başlarlar. Zaten saat 13:00dan sonra da bulunmaz. Şimdilerde o eski etlerin lezzetini bulamayan halk bu lezzetle özlemini bir ölçüde giderir. Bu yemeğin olmazsa olmazları ise; taş fırın, odun ateşi, büyük çömlek ve küçük çömlekler (Caba) olarak sıralanabilir.
|
